W PUŁAPCE SYNDROMU OFIARY

Ofiara czuje się bardzo nieszczęśliwa. Nie lubi, ani nie szanuje siebie, pogardza sobą i ma tendencję, by podporządkować i uzależniać się od innych, jednocześnie zachowując wobec nich postawę obronną.

W relacjach, myli zachowania pełne współczucia, litości i użalania się z pojęciem miłości. W ten sposób sama okazuje swoje zaangażowanie i oczekuje, że właśnie tak będzie kochana. Jednak, mając o samej sobie niskie mniemanie, wywołuje sztuczne dramaty i konflikty, wystawiając się na rozczarowania, upokorzenie czy zdradę. Będąc osobą podejrzliwą i zazdrosną, prowokuje sceny, w których druga strona – bez względu na to jak bardzo zależy jej na relacji – prawdopodobnie w końcu odrzuci ofiarę i odejdzie.

Ofiara bardzo nie lubi tych, którzy otrzymują – w jej przekonaniu – więcej uwagi, zainteresowania czy troski, niż ona sama. W takich sytuacjach nie potrafi zapanować nad swoim niezadowoleniem, urazą i wrogością. To może dotyczyć także jej własnych dzieci i przybierać formę biernej agresji: krytykowania ich i niedoceniania, nadmiernego kontrolowania nakazami i zakazami, a także odmawiania im swojej czułości i emocjonalnej bliskości, gdy tego potrzebują.

 

Syndrom sita*

Aby nie odnieść sukcesu i pozostać w dobrze sobie znanej postawie bezradności, ofiara zawsze znajduje sposób, by udowodnić, że porażka nie jest z jej winy i nie musi brać za nią odpowiedzialności. Dzięki temu, niepowodzenie jest wynikiem niesprzyjających okoliczności, wrogiego nastawienia, siły wyższej, czy celowego działania osób trzecich. Ona sama nigdy nie jest winna i zawsze ma w zanadrzu kogoś lub coś, co może obwiniać. Tę metodę stosuje także, by skierowany na nią gniew zamienić w litość.

Słuchając tego, co mówi ofiara, odnosisz wrażenie, że nikt inny nie stara się tak bardzo, nikt nie pracuje tak ciężko, jak ona. Nikt nie mierzy się w życiu, z taką ogromną ilością przeszkód i problemów. Nikt nie doświadcza takiego pecha czy przeciwności losu. Jest więc ona nieustannie przeciążona i zestresowana, jednocześnie niczego w życiu nie osiągając.

Potrafi też manifestacyjnie okazywać, że nie może na nikim polegać, bo wszyscy ją zawodzą. W związku z tym postanawia, że sama poradzi sobie z wszystkimi sprawami i udowodni, jaka jest silna. Jednak, gdy bliżej się temu przyjrzeć, to zazwyczaj okazuje się, że nie są to realne sytuacje, a jedynie sztucznie wykreowane dramaty i wyolbrzymione trudności tam, gdzie w rzeczywistości ich nie ma.

Syndrom sita odnosi się do wyuczonej postawy bycia przegranym i uzależnionym od innych osób. Przejawia się postrzeganiem wszelkich wyzwań i okoliczności życia wyłącznie jako tragedie i kryzysy oraz stwarzaniem problemów i wywoływaniem konfliktów, jeśli zbyt długo jest 'nudno’ i nic się nie dzieje.

 

Skrypt ofiary. Test*

Wypełnij poniższy test. Za każdą odpowiedź ‘Prawda’ policz sobie 10 punktów, a za ‘Fałsz’ – 1 punkt. Podsumowanie tego, na ile syndrom ofiary jest obecny w Twoim życiu, znajdziesz na końcu kwestionariusza.

1./ Zaznacz obszary Twojego życia, z którymi nie radzisz sobie, albo czujesz się w nich nieszczęśliwy/-a:

– związek osobisty, małżeństwo, Prawda / Fałsz

– bliższa i dalsza rodzina, Prawda / Fałsz

– relacje z dziećmi, Prawda / Fałsz

– sfera seksualna, Prawda / Fałsz

– przyjaźnie, koleżeństwo, życie towarzyskie, Prawda / Fałsz

– pieniądze, sytuacja majątkowa, Prawda / Fałsz

– nauka, Prawda / Fałsz

– praca zawodowa, relacje z przełożonymi, współpracownikami, Prawda / Fałsz

– poziom stresu i  wewnętrznego napięcia, zdrowie, sprawność, Prawda / Fałsz

– jedzenie, słodycze, Prawda / Fałsz

– alkohol, Prawda / Fałsz

– leki, suplementy, Prawda / Fałsz

– nikotyna, Prawda / Fałsz

– narkotyki, Prawda / Fałsz

– internet, zakupy, Prawda / Fałsz

– inne, Prawda / Fałsz

 

2./ Gdy czujesz, ze tracisz kontrolę, masz tendencję do obwiniania innych:

– Twoje dzieci, Prawda / Fałsz

– partnera/małżonkę Prawda / Fałsz

– rodziców, opiekunów, Prawda / Fałsz

– szefa, Prawda / Fałsz

– współpracowników, Prawda / Fałsz

– przypadkowe osoby, Prawda / Fałsz

– instytucje, rząd, państwo, Prawda / Fałsz

 

3./ Jeden lub więcej z członków Twojej rodziny uważa cierpienie za cnotę:

– Ty sam/a, Prawda / Fałsz

– brat/ bracia, Prawda / Fałsz

– siostra/y, Prawda / Fałsz

– matka, Prawda / Fałsz

– ojciec, Prawda / Fałsz

– partner/ka, współmałżonek, Prawda / Fałsz

– babcia, Prawda / Fałsz

– dziadek, Prawda / Fałsz

– wujek, Prawda / Fałsz

– ciocia, Prawda / Fałsz

 

4./ Często jest Ci siebie żal, użalasz się nad sobą. Prawda / Fałsz; Zapisz powód:

 

5./ Często żałujesz i jest Ci szkoda innych osób.

– matki, Prawda / Fałsz; Powód:

– ojca, Prawda / Fałsz; Powód:

– córki, Prawda / Fałsz; Powód:

– syna, Prawda / Fałsz; Powód:

– partnera/-ki, Prawda / Fałsz; Powód:

– przyjaciela, Prawda / Fałsz; Powód:

– współpracownika/współpracowników, Prawda / Fałsz; Powód:

– sąsiada, Prawda / Fałsz; Powód:

– przypadkowych lub nieznanych osób, Prawda / Fałsz; Powód:

 

6./ Twoje dziecko często użala się nad sobą i wyraża litość w podejściu do siebie. Prawda / Fałsz; Powód:

 

7./ Czasem pomagasz innym, kosztem siebie lub/i Twojej rodziny; Prawda / Fałsz;

 

8./ Często użalasz się nad zranionymi lub zabłąkanymi zwierzątkami i chcesz zabrać lub bierzesz je do domu. Prawda / Fałsz;

 

9./ Często czujesz się jak ofiara, jak męczennik. Czujesz, że musisz się poświęcać dla innych. Prawda / Fałsz;

 

10./ Ważna osoba w Twojej rodzinie jest ofiarą, zachowuje się, jak męczennik. Prawda / Fałsz;

 

11./ Doświadczasz ogromnego poczucia winy w swoim życiu. Prawda / Fałsz;

 

12./ Używasz poczucia winy, by kontrolować swoje dzieci. Prawda / Fałsz;

 

13./ Wydaje się, że to zawsze Tobie lub/i Twojej rodzinie przytrafiają się najgorsze rzeczy. Prawda / Fałsz;

 

14./  Masz wrażenie, że ciężko pracujesz, ale nie jesteś (nigdy lub wystarczająco) doceniana/y. Prawda / Fałsz;

 

15./ Nikt nie zauważa, jak wiele dobrego robisz dla innych. Prawda / Fałsz;

 

16./ Ludzie zawsze czepiają się Ciebie o coś. Prawda / Fałsz;

 

17./ Twoi rodzice używali poczucia winy, by Tobą manipulować lub/i kontrolować. Prawda / Fałsz;

 

18./ Jako dziecko byłeś/byłaś ofiarą przemocy.

– psychicznej, Prawda / Fałsz;

– fizycznej, Prawda / Fałsz;

– seksualnej, Prawda / Fałsz;

 

19./ W Twojej rodzinie pochodzenia miała miejsce przemoc:

– psychiczna, Prawda / Fałsz;

– fizyczna, Prawda / Fałsz;

– seksualna, Prawda / Fałsz;

 

20./ Gdy dorastałeś/-aś, jedno z rodziców lub oboje mieli problem z alkoholem (czy innym uzależnieniem) lub ma go obecnie. Prawda / Fałsz;

 

21./ Jedno z dziadków lub oboje, ze strony mamy lub taty miało problem z alkoholem (lub innym uzależnieniem). Prawda / Fałsz;

 

22./ Uzupełnij zdania:

Mój/moja … lituje się nade mną i żałuje mnie, bo … Prawda / Fałsz;

Moje / moi … litują się nade mną i mnie żałują, bo … Prawda / Fałsz;

 

Suma punktów:

65-100 Syndrom ofiary jest obecny w Twoim życiu. Zalecane jest poszukanie pomocy.

101-120 Syndrom ofiary jest bardzo silnie obecny w Twoim życiu. Zalecana jest terapia i leczenie, by przeciwdziałać chorobom powiązanym z wysokim poziomem stresu.

Powyżej 120 Jesteś głęboko uwikłany w syndrom ofiary. Zalecane jest niezwłoczne zwrócenie się o profesjonalną pomoc, by przeciwdziałać kolejnym dramatom w Twoim życiu oraz zapobiec chorobom związanym z wysokim poziomem stresu.

* Na podstawie 'Breaking Free from the Victim Trap’ Diane Zimberoff, M.A.

0 0 votes
Article Rating

DRAMATYCZNE UWIKŁANIE

Gdy dziecko przychodzi na świat w rodzinie, w której nie może wyrażać swoich uczuć i potrzeb, w której nie jest akceptowane takim, […]

Subscribe
Powiadom o
guest
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments
error: Content is protected !!
0
Would love your thoughts, please comment.x